شهر زیبای رامسر همراه با عکس

محمد ::دوشنبه 87/4/17 ساعت 1:18 عصر

اگه تا به حال به رامسر سفر نکرده اید و یا دوست دارید از این شهر زیبا اطلاعات به دست بیاورید این مطلب رو بخونید ...

(لهجه یا نیمه گیلکی رامسری)

رامسر به خاطر موقعیت خاص جغرافیایی خود و قرار گرفتن میان گیلان و مازندران،دارای لهجه ای گیلکی است که آن را از گویش مردم گیلان و مازندران متمایز می سازد.گرچه مردم غرب مازندران لهجه خود را گیلکی می دانند.و گفته رابینو نیز موید این مطلب است که می گوید:مردم تنکابن گیلکی صحبت می کنند اما باید به این نکته اذعان کرد که تفاوتهایی ولو ناچیز میان آن و لهجه گیلکی باید قایل شد.

دکتر صادق کیا می نویسد:در سرزمینی که امروز مازندران خوانده می شود به گویشی سخن می گویند که به نام مازندرانی شهرت دارد و نویسندگان پیشین آنرا طبری خوانده اند.مازندرانیان خود را گیلک یا گیل و زبان خود را گیلکی می دانند.

در سراسر مازندران به یکسان سخن نمی گویند و اگر از دهی به ده دیگر که نزدیک آن است برویم،فرقهای بسیار جزیی است که در زبان پدید می آید.

موید گفته آقای دکتر صادق کیا اختلافات جزیی است که در گویش مردم گلیجان،چالکرود،ساداتمحله،رامسر،چابکسر و قاسم آباد که تقریبا از لحاظ لهجه و واژه ها خیلی به هم نزدیکند وجود دارد.

بقیه مطلب در ادامه متن

تعریف زبان و لهجه

در تعریف زبان و لهجه میان زبانشناسان اختلاف است برخی از دانشمندان سخنی را که دارای ادبیات مکتوبی باشد زبان می دانند و برخی دیگر زبان را عبارت از سخنی می دانند که بوسیله دولتی به رسمیت شناخته شده باشد و سخنی را که صدها هزار بدان تکلم کنند،اما فاقد ادبیات بوده و یا به سببی به رسمیت شناخته نشده باشد،لهجه یا گویش میخوانند مانند گیلکی،طالشی و مازندرانی و ...

(خواص و میزان دمای آبهای معدنی رامسر)

میزان دمای بزرگترین آبگرم معدنی رامسر که به شماره یک معروف است 42درجه سانتیگراد است که بهترین حد تحمل بدن است.سیاحانی که ازاین منطقه بازدید می کنند علاوه بر توصیف چشمه های آبگرم معدنی رامسر میزان حرارت آنرا معین کردند.مکنزی می گوید:درجه آبگرم معدنی رامسر صدو چهارده و نیم با میزان الحراره فارنهایت است.

(خواص چشمه های آبگرم معدنی رامسر)

آبهای گوگردی رامسر در عداد آبهای کلر بیکربناته کلسیک و منیزین گازدار گوگردی است.برای درمان بیماریهای جلدی رماتیسم و دردهای عصبی و عضلانی بسیار سودمند است و در رفع عوارضی که پس از تب بروز میکند از آن چشمه ها استفاده می شود.رابینو میگوید:مردم از این چشمه ها برای امراض جلدی استفاده می کنند اما شرایط پرهیز از خوراک را رعایت نمی کنند.

مسیو بهلر که از اهالی فرانسه که در دربار ناصرالدین شاه قاجار درجه سرتیبی داشت و مهندس دارالفنون بود،در سفرنامه خود تحت عنوان جغرافیای رامسر، رشت و مازندران که در سال 1269آنرا به رشته تحریر در آورده است و مسافرتش جنبه نظامی داشت و برای بازرسی نظامی به نقاط مرزی شمال ایران سفر کرده بود،درباره آبگرم معدنی رامسر چنین می نویسد:در میان جنگلهای رامسر به فاصله نیم فرسخ از دریا آبگرم واقع است و آب آنجا بسیار نافع است و بسیار مشهور و اشخاص زیادی به جهت رفع بعضی امراض،آنجا می روند.

(نظر یک پزشک ایرانی درباره آبگرمهای رامسر)

روزنامه اطلاعات مورخه دوازدهم فروردین 1312مقاله ای تحت عنوان نظر دکتر ملک زاده درباره آبگرم رامسر(سخت سر سابق)نوشت که در آن به تشریح اهمیت و خواص درمانی این آبگرم پرداخت.آقای دکتر ملک زاده که نمایندگی مجلس را نیز بر عهده داشت در یک مسافرت تحقیقاتی مدتی را در رامسر امروزی گذراند و نتایج به دست آمده را در این مقاله به رشته تحریر در آورد.وی در بخشی از این مقاله می نویسد:امروز معالجات بسیاری از امراض رماتیسم ها امراض جلدی و ...به وسیله استحمام در آبهای معدنی به عمل می آید و هر قدر بر مراتب علم و دانش افزوده می شود،استعمال آبهای معدنی در معالجات بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد و به نتیجه مطلوب که شفای مرض بیمار است منتهی می شود.

(مساجد و بقاع رامسر)

در شهرستان رامسر 99باب مسجد وجود دارد که 28باب آن در خود رامسر و حومه قرار دارد و بقیه در شهرهای ساداتشهر و کتالم و روستاهای اطراف قرار گرفته اند.

(مساجد قدیمی)

1-مسجد میر عبدالباقی رامسر

این مسجد در آخوند محله رامسر قرار گرفته است و متجاوز از یکصد و هفتاد سال از بنای اولیه آن می گذرد،گرچه مسجد یاد شده از اواخر قرن سیزدهم به مسجد میر عبدالباقی شهرت یافته است،اما بنای اولیه آن بدست پدرش مرحوم آقا سید محمد هادی بن آقا میر محمد رضا انجام گرفت.

2-مسجد امام حسن مجتبی رامسر

این مسجدی کوچک وقدیمی در رامسر و در غرب مسجد میر عبدالباقی درآخوند محله قرار دارد.این مسجد در کنار نهر فتوک است و دیوار غربی آن متصل به محوطه آقای حاج محمد شیخ الاسلامی و دیوار جنوبی خانه مرحوم سید احمد شیخ الاسلامی می باشد.

3-مسجد نانج بن رامسر

این مسجد که امروزه به مسجد صاحب الزمان شهرت دارد،قدمت نخستین بنای آن حدودا به صد و پنجاه سال قبل می رسد و بنیانگذار آن مرحوم حاج رجبعلی نارنج بنی بود.

4-مسجد آقا میر ابوطالب رامسر ساداتشهر

این مسجد در جنوب شرقی بقعه آقا پلاسید،در فاصله چند متری قرار گرفته و مسجدی است قدیمی که تجدید بنای آن به دست آقا میر ابوطالب بن سید رضا و با مساعدت مردم،حدودا در سال 1300انجام گرفت.

5-مسجد آدینه رامسر جواهرده

این مسجد از مسجدهای معروف و بسیار مردمی رامسر است که در جواهرده قرار دارد که مردم از نقاط دور و نزدیک برای نذری و کارهای دیگر پای به آین مکان مذهبی می گذارند و بسیاری معتقدند و دیده اند که هر پنجشنبه و جمعه نوری از شرق به صورت شهاب به این مکان فرود می آید و در آن آرام می گیرد که یکی از عجایب و یا شاید یکی از الطاف خداوند باشد.

6-مسجد سکینه آباجی رامسر

مسجدی است با شکوه و بزرگ که در ضلع غربی میدان جواهرده می باشدو بنای آن از سنگ و گل و چوب است و قبلا لت پوش بود اما بعدها مبدل به شیروانی حلبی گردید.تاریخ بنای این مسجد به حساب جمل در مصراع زیبای زیر که با خطی زیبا در سرکش شرقی روبروی پنجره بزرگ نوشته شده بود آمده است:تاریخ این بنا در سال 1297است.

7-مسجد دارالوداع رامسر

مسجدی است در غرب جواهرده رامسر و کمی بالاتر از اوشیانسر که در دامنه کوه و در کنار راه،در زمینی شیب دار قرار گرفته است.پیش از آن که در این موضع مسجد بنا شود،تخته سنگی نسبتا بزرگ در آنجا بود که شبها چراغی روشن روی آن می نهادند و یقینا این عمل به خاطر اعتقاد مردم به این مکان بود و نظایر آن در گوشه و کنار سواحل جنوبی دریای خزر فراوان به چشم می خورد.

بقیه مساجد رامسر را بصورت خلاصه تر می گویم:مسجد تنگدره،کهنه تنگدره و بقاع رامسر عبارتند از:بقعه سید محمد،سید حسن و سید حسین،سید کیا،سید علی،بی بی سکینه،سیده فاطمه،سید ابوالقاسم،سید ابوالحسن،آقا سید اسماعیل،آقا سیدجهان قلی،آقا سید فضل،آقا سید میر ملک،آقا سید عباس،آقا سید رستم،آقا سید یحیی،سیده زلال،سیده سکینه،آقا سید ابوالحسن،آقا سید ابراهیم و سید هاشم و سیده فاطمه.

سفید تمیشه(سفید تمشک رامسر)

سفید تمیشه که نام فعلی آن سفید تمشک بوده و در گویش محلی سفید تمش نامیده می شود آخرین روستایی است با جمعیت 598نفر که درغرب شهرستان رامسر قرار دارد و باریکه ای است جلگه ای که از شرق به اردوگاههای تربیتی رامسر،از غرب به رودخانه سورخانی،از جنوب به کوه و جنگل و از شمال به جاده اصلی گیلان و مازندران محدود است.سفید تمیشه رامسردر گذشته نه چندان دور مرتعی بیش نبود و علفچر زمستانی احشام و اغنام به شمار می آمد و اشجار جنگلی از قبیل شمشاد و لیلکی که در گویش محلی کرات می نامند در آنجا به وفور یافت میشد جز دو سه کلبه شبانی و محل نگهداری اغنام و احشام که متعلق به چوپانان منطقه بود،بنای دیگری در آنجا وجود نداشت تنها راه ارتباطی ساحلی که به جاده شاه عباسی معروف بود،از آنجا می گذشت و این جاده به خاطر وجود راهزنان که کوه ایلمیلی پناهگاهشان محسوب می شد ناامن بود و طبق روایات محلی اینگونه راهزنان علاوه بر غارت اموال مرتکب قتل نیز می شدند.بعضی ریش سفیدان محلی بر این عقیده اند که سفید تمیشه روزگاری معمور بود هرچند نمیتوان به کلی منکر آن شد اما دلیلی برای اثبات آن نیست.

در سالهای بعد از 1329بود که روستاییان جنگل نشین و چوپانانی که زمستانها گوسفندانشان را در آنجا نگهداری می کردند،مقیم شدند و به احداث خانه و محوطه و باغ چای و مرکبات پرداختند.نخستین کسی که بدان کار اقدام کرد آقای غلامحسین پورشمیان بود و دیگران نیز از او پیروی کرده و سراسر سفید تمشه را مبدل به باغهای چای و مرکبات کردند و چهره سفید تمشه را چنان عوض نمودند که گویی هیچگاه مرتعی به نام سفید تمشه وجود نداشت.سفید تمشه رامسردر حال حاضر یکی از روستاهای معمور و پر درآمد شهرستان رامسر است و دارای مدرسه و خانه بهداشت و تلفن،آب لوله کشی،برق و دیگر امکانات رفاهی می باشد و به خاطر قرار گرفتن میان دریا و کوه رامسرپوشیده از درختان جنگلی،دارای منظره ای بدیع و دل انگیز در رامسر است.

برای مشاهده عکسهای زیبای این شهر به ادامه مطلب مراجعه کنید ... <**ادامه مطلب...**>

تصاویری از رامسر: